کشاورزی، محور منحصر به فرد اقتصاد مقاومتی
یک کارشناس با بیان این که تولید کشاورزی در کسب و کار شهری تاثیر مستقیم دارد، کشاورزی را محور منحصر به فرد اقتصاد مقاومتی دانست.
به گزارش ایسنا، اسماعیل شهبازی اظهار کرد: طی یک بررسی تاریخی از میان ۹ گروه اصلی و ۱۱ گروه پشتیبان که به عنوان منابع انسانی در فرآیند حیاتی تولید کشاورزی مشغول به کارند، مشخص شد هر زمان کار تولید کشاورزی در مناطق روستائی و نواحی عشایری با موفقیت و درآمدزایی رضایت بخشی به پیش رفته، کسب و کار بازاریان شهری و نیز دکان داران، پیشه وران، دوره گردان و دستفروشان خوش نشین در روستاها و نواحی عشایری مربوط نیز رضایت بخش بوده است.
وی افزود: برعکس، نبود محصول به سبب خشکسالی یا بلایای طبیعی در هر سال به مفهوم تنگدستی و در نتیجه فقر نه تنها در بین روستاییان، اعم از کشاورز و دامدار و خوش نشین که همچنین در بین شهرنشینان هم وجود داشته است. تا آن جا که ملاحظه می شود در قالب یک نظام «اقتصاد اصیل مقاومتی»، فعالیتهای کشاورزی عمده ترین و شاید بتوان گفت محور منحصر به فرد اقتصاد درون زای مردم در جامعه بزرگ را شامل شده و می شود.
این کارشناس ترویج کشاورزی خاطرنشان کرد: با توجه به وجود منابع آب و خاک، مرتع و جنگل و آبخیز، آبخوان و دیگر منابع طبیعی خدادادی در جای جای این سرزمین و مناسب بودنِ بسیاری از شرایط اقلیمی در حوضه هر شهرستان و همچنین، تجربه تاریخی و استعداد ذاتی مردم در تولید محصولات و فراورده های کشاورزی، پیشنهاد می شود که علی الدوام محوریت کشاورزی به عنوان اصل و اولویت ممتاز، مطلق و راهبردی برنامه های توسعه جامع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مد نظر کارگزاران ملی، سیاستگذاران، برنامه ریزان، مدیران و مجریان فعّالیتهای مربوط قرار گیرد.
شهبازی، وظیفه ی کارگزاران و سیاست گزاران را تلاش در جهت تسهیل و تأمین شرایط لازم به منظور تداوم و پایداری اقتصاد درون زایِ مبتنیِ بر کشاورزی، عنوان و تصریح کرد: مسئولان باید در جهت گرایش دادن اقتصاد ملی به سمت و سوی اقتصادی برون زای مبتنی بر صنایع فراورده های جانبی کشاورزی و نیز دیگر صنایع غیر مخرب طبیعت اصیل این سرزمین پهناور تلاش کنند.
وی تاکید کرد: افزون بر نمونه های متعددی از بنیان های مردمی اقتصاد مقاومتی که می توانند مورد نظر قرار گیرند، از جمله می توان به انواع مشارکتهای اجتماعی بانوان روستایی و عشایری به عنوان نیروهای مجرب و مستعد پرورش به مدارج بالای کارایی و بهره وری در فرایند تولید محصولات کشاورزی و تبدیل آنها به فراورده های قابل عرضه برای مصرف هم اشاره کرد.
به گفته این کارشناس کشاورزی، هم چنین مهارتهای تکامل یافته هر قوم و قبیله می تواند به عنوان بخشی از «دانش بومی» به «ثبت ملّی» و حتی «ثبت بین المللی» برسد تا به عنوان یک پیشینه زنده، چراغ راه طراحان و مجریان و دولتمردانی باشد که از این به بعد، همانند گذشته های تاریخی کشور، کمر همّت به گسترش تمام فعّالیتها در تمام عرصه ها در قالب «اقتصاد مقاومتی» بسته اند.
